“ nie wolno Ci rozmyślać za dużo. wstań, pobiegaj, posprzątaj dom, upiecz ciasto, a potem je zjedz, wsiądź na rower, zadzwoń do przyjaciółki, poczytaj, idź na spacer. rób wszystko na co masz ochotę, tylko nie rozmyślaj. to Cię niszczy. ”
Jesteśmy świadkami fenomenalnego zjawiska, polegającego na wzajemnym mijaniu się ludzi, na nieumiejętności nawiązania kontaktu, nieumiejętności spędzania wolnego czasu. Braku porozumienia.
Niesamowite jesteśmy na ziemi przez określony czas, a kłócimy się, obrażamy, mijamy, aż w końcu zaczynamy się nie odzywać, i mijają tak godziny, dni , tygodnie, potem miesiące, rok , dwa, aż zapominamy o sobie, albo pamiętamy, ale nie możemy się odezwać, bo nie wypada, bo za późno, bo tamto, siamto i owanto, szukamy wymówki, więc nie piszemy nic, stajemy się nieznajomymi, nie stać już nas na hej, długie rozmowy, współny czas, piękne momenty, współny śmiech, mijamy się, choć kiedyś się znaliśmy przez tak długi czas, zmieniliśmy się, tak dorośliśmy, każdy przechodził przez coś innego, każdy miał inne problemy, rodziny, inaczej spędzał czas, pojawili się nowi znajomi, inni, i jeszcze inni, a my znikaliśmy, aż w końcu znikliśmy z listy, zostaliśmy zapomnieni bo nie umieliśmy się odezwać w odpowiednim momencie, nie umieliśmy się też czasem przyznać do błędu, staliśmy się nieznajomymi, za późńo ? za wcześnie ? Czy aż tak boimy się ośmieszenia, próby , odwagi, przyznania do błędów, głupich przeprosin ,czegokolwiek co nas powstrzymuje, spróbowania ? Zaufania ?
Nie marnuj czasu na samotność, wyciągnij rękę, bądź pierwszy, próbuj, zaufaj. I nie myśl nadto.
Czasami umysł podpowiada głupstwa.
