śmierć

Słowa są czasami niewystarczające. Najgłębsze uczucia wyrażamy spojrzeniem. 

- H. Jackson Brown

 Dwa dni temu umarł mój sąsiad, sąsiad, który dwa dni temu mnie mijał na klatce, który powiedział mi dzień dobry, a raczej odpowiedział na moje. Dzisiaj był jego pogrzeb. Dwa dni temu umarł.

Dwa dni temu, zostawił dwóch dwudziestoletnich synów i żonę. Dwa dni temu. Choć dopiero mnie minął na klatce. Dopiero schodził schodami, pamiętam ,że w ręku miał białą reklamówkę, miał niebieską kurtkę i palił papierosa.
Minął mnie. Ostatni raz.

Dzisiaj byłam na pogrzebie, przyszła masa osób, jego dzieci, a raczej młode już chłopaki ubrane w garnitury, w czarne garnitury, najmłodszy, stał i po prostu parzył, oczy miał zmęczone, widać ,ze to przeżywał, ale chciał być twardy, żeby dodać otuchy matce, dzisiaj widziałam jak jego żona płacze, pewnie nadal nie dowierzając w to co się stało, pewnie zadając mnóstwo pytań, czemu i dlaczego, pewnie pytającą się w duchu jak to będzie. 

Dziś znowu ktoś umarł. Zostawiając bliskich.

Pozostawiając smutek, spuchnięte od płaczu oczy i dziwne myśli.

Nienawidzę tego. Nienawidzę śmierci, w filmach, jak i w życiu. Okrutne. Okrutnie nie sprawiedliwe.