Miło jest czasem pobyć w samotności, w ciszy i spokoju, wsłuchać się w siebie i myśli. Fajnie jest być samemu, ale nie fajnie jest się czuć samotnym. Tyle jest ludzi na świecie, tyle myśli, emocji, którymi się wspólnie nie dzieli, może tak naprawdę nie trudno jest rozmawiać z innymi, może najtrudniejsze są zawsze początki, a może sobie to tylko wmawiamy, a wystarczyłoby jedynie po prostu mówić, zacząć mówić to o czym myślimy, co lubimy, pytać, prosić, słuchać. Może to wcale nie jest takie trudne, może wystarczy się tylko otworzyć.. tylko chcieć.
Zacząć toczyć walkę z sobą.
Może właśnie życie na tym polega, aby nie patrzeć cały czas na te złe chwile, i je wspominać, drążyć je czy żyć przeszłością ,ale też pośród tych wszystkich smutnych chwil dostrzec te ,które są teraz. Wymazać nieprzyjemne wspomnienia, i zakończyć to co było. I zacząć tworzyć nowe piękne i wesołe wspomnienia.
Nie żyć tym co było, tylko zająć się tym co jest..
Dzisiaj na wychowawczej, dorwałyśmy się do szkicownika mojej przyjaciółki, i stworzyłyśmy takie oto "cudo".
~ Artystycznie prawda ?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Podobał Ci się ten post?
Będzie mi bardzo miło, jeśli zostawisz komentarz!
(To daje ogromną motywację, a przede wszystkim to fajne uczucie, że ktoś czyta to, co piszesz, i dzieli się się swoją opinią ♥)
Serdecznie dziękuję ♥
*spam oraz obraźliwe komentarze nie będą akceptowane* (ಠ⌣ಠ)
P.s. Nie wiesz co robić rób dobro ♥